Drzewo Genealogiczne
Od podstawy Kud- por. gw. "przekudzić, zniszczyć" Od prasłowiańskiego czasownika "kudi", czyli niszczyć (por. rosyjskie słowo "kud" - bies, szatan), może też pochodzić od onomatopeicznego słowa "kud, kuda" (naśladowanie gdakania kury), albo od słowa "przekuda", czyli przekora. Kudosz bez daty źródło: K. Rymut, Nazwiska Polaków Rosyjscy etymolodzy, analizując nazwisko Kudaszew, uwzględniają też potencjalną kontaminację z mongolskim słowem "quda", czyli swojaki, ziomkowie (B.O. Unbegaun) W internecie znalazłem na stronach białoruskich wyjaśnienie profesor nauk filologicznych Valentina Lemtiugowa: Kudosz (Kudasz) - potoczna wersja oficjalnego imienia Akindin (w tłumaczeniu z greckiego słowo "bezpieczny"). Nazwisko rodziny jest również możliwe od przezwania, którego baza sięga podstawy tureckiego słowa "kuda" - "swat" (ojciec pana młodego lub panny młodej do rodziców współmałżonka) - poprzez dołączenie końcówki -sz (Kudasz – swatoju). Niżej jest oryginalny tekst ze strony białoruskiej: Кудош (из Кудаш) — разговорный вариант официального имени Акиндин (в переводе с греческого «безопасный»). Образование фамилии возможно также от прозвания, восходящего к основе общетюркского слова «куда» — «сват» — путем присоединения аффикса ласкательной формы —ш (кудаш — «сваток») Jeszcze znalazłem coś takiego: "William Hoffman, autor książki Polish Surnames: Origins & Meanings (Nazwiska Polskie: pochodzenia i znaczenia), uznaje, iż nazwa ta w języku polskim wykształciła się od używanego na Białorusi i w Rosji Akindina, które to imię z kolei pochodzi od greckiego przymiotnika akindynos, znaczącego tyle, co pewny, bezpieczny. Wiele źródeł opisuje Św. Akindynosa (St. Akindynos), a w artykułach rosyjskojęzycznych znalazłem informację o męczenniku Akindinovie obchodzącym imieniny w dniach 01.05, 04.09, 15.11 i 02.12. W czasach przyjmowania chrześcijaństwa przez ludy wschodniosłowiańskie posiłkowano się również imionami pochodzenia greckiego, rzymskiego, a nawet hebrajskiego, syryjskiego czy egipskiego. Pochodzące z Greki imię Akindynos było więc prawdopodobnie imieniem nadanym dziecku na chrzcie, w późniejszych wiekach ulegającemu modyfikacjom. Akindynos stał się Akindinem (również Akindin mogło być nadawanym na chrzcie imieniem), którego jedną z form był Akundin, od którego z kolei wykształciły się formy krótsze, jak poszukiwane przez nas Ankud lub Ankuda." |
aktualizacja: 12 sierpnia 2014 © copyright Jacek Kudosz 
Serwis wygenerowano z programu "Drzewo genealogiczne II" firmy PL-SOFT S.C |