Monografia: Barecki Józef z d. Baran

Polski dziennikarz i działacz PZPR, poseł na Sejm PRL VII, VIII i IX kadencji.

Absolwent WSNS przy Komitecie Centralnym PZPR. Reporter, następnie kierownik działu dziennika "Głos Szczeciński" (1947-1952), zastępca redaktora naczelnego gazety "Kurier Szczeciński" 1952-1955, redaktor naczelny "Głosu Szczecińskiego" 1955-1966, zastępca redaktora naczelnego i potem redaktor naczelny "Trybuny Ludu" 1972-1980. Krótkotrwały przewodniczący Radiokomitetu (sierpień-wrzesień 1980); rzecznik prasowy rządu 1980-1981, redaktor naczelny powołanego wówczas oficjalnego organu rządu PRL "Rzeczpospolita" od 1983. Członek najwyższych władz PZPR (Komitetu Centralnego 1975-1981), poseł na Sejm (1976-1989); przewodniczył kilku komisjom sejmowym - Komisji do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw (1982-1985), Komisji Administracji, Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości (1985-1989), Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy "Prawo o stowarzyszeniach" oraz projektów ustaw dotyczących związków zawodowych (1989).

Rzecznik prasowy rządu rzecznik prasowy rządów: Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego

W PPR,od 1947 roku, następnie w PZPR. Żołnierz Armii Krajowej w latach 1943-1944. Dziennikarz, studia na Wydziale Historyczno-Socjologicznym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych, przy Komitecie Centralnym PZPR, ukończył 29.10.1964 r. Redaktor naczelny "Głosu Szczecińskiego" w okresie od 1956 do 1966 roku. Następnie w "Trybunie Ludu" zastępca redaktora naczelnego od 1.10. 1966 r. do 17.02.1972, a od 18.02.1972 r. do 24.08.1980 r. redaktor naczelny. Rzecznik prasowy rządu PRL w okresie od 26.09.1980 r.do 17.08.1981 r. Redaktorem naczelnym organu prasowego rządu PRL "Rzeczpospolita" był w okresie od 17.08.1981 r. do 5.11.1986 roku, dodatkowo 1.10.1981 r. powołany przez premiera na stanowisko Dyrektora Państwowego Przedsiębiorstwa Wydawniczego "Rzeczpospolita". W latach 1987-1990 był redaktorem naczelnym miesięcznika teoretycznego i politycznego KC PZPR - "Nowe Drogi". W okresie od 17.04.1978 do 31.10.1980 r. był Prezesem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Źródła: Archiwum Rady Ministrów Kancelarii Prezesa Rady Ministrów 3137/365, s. 2, 3-5, 41, 46, 48, dalej, ARM 3137/365, s...; Polska Zjednoczona Partia Robotnicza część I - Zjazdy i posiedzenia plenarne Komitetu Centralnego od I do IX Zjazdu (porządek dzienny, źródła). Część II Członkowie władz naczelnych oraz I sekretarze komitetów wojewódzkich PZPR 21 XII 1948 - 31 XII 1982. Opracowali W. Ciempiel, J. Jakubowski, J. Szczeblewski, Warszawa 1983, s. 338, dalej, PZPR, oprac. W. Ciempiel, 1983, s...,; Mołdawa T., Ludzie władzy 1944-1991, s. 179, 327; Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2. Wyd. Interpress, Warszawa 1989, s. 54.

Stanowisko	Komórka organizacyjna	Instytucja	Miejscowość	Partia polityczna	Data rozpoczęcia	Data zakończenia	Źródło informacji
Zastępca Członka		Komitet Centralny	Warszawa	PZPR	11-12-1971	12-12-1975	PZPR, oprac. W. Ciempiel, 1983, s. 150, 166.
Członek		Komitet Centralny	Warszawa	PZPR	12-12-1975	20-07-1981	PZPR, oprac. W. Ciempiel, 1983, s. 166, 231.
Przewodniczący		Komitet do Spraw Radia i Telewizji "Polskie Radio i Telewizja"	Warszawa	Brak	24-08-1980	26-09-1980	ARM 3137/365, s. 1-2; Mołdawa T., Ludzie władzy 1944-1991, s. 236.
Kierownik	Wydział Propagandy	Komitet Centralny	Warszawa	PZPR	24-07-1986	15-12-1987	W. Janowski, A. Kochański, Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR 1948-1990, pod red. K. Persaka, Warszawa 2000, s.130.

Opis materiałów	Stan zachowania	Uwagi
Sprawa operacyjnego sprawdzenia E14/1: Zapisy z kwietnia 1976 r. o zaproszeniu na przyjęcie w ambasadzie USA. Informacja Wydziału I Departamentu II dołączona do sprawy "Ararat 75", nr 42 257.		Brak informacji o materiałach
Zabezpiecznie do prac MOB Karta E-14-B Data 29 sierp. 1968: Zabezp.Wydział IV Depart. III-go [zapis przekreslony] AB-III-051/68 Zabezp. do prac MOB przez Wydz. "C" Warszawa do nr jw.		Brak informacji o materiałach

Przewodniczący --> [9. kad.] - Komisja Administracji, Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości

Przewodniczący --> [8. kad.] - Komisja do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw

9*. kad. - Komisja Nadzwyczajna do rozpatrzenia projektu ustawy o zmianach w organizacji naczelnych i centralnych organów administracji państwowej

9*. kad. - Komisja Nadzwyczajna do rozpatrzenia projektu ustawy o zmianie ustawy Ordynacja wyborcza do rad narodowych

9*. kad. - Komisja Nadzwyczajna do rozpatrzenia projektu ustawy Prawo o stowarzyszeniach oraz projektów ustaw dotyczących związków zawodowych

9*. kad. - Komisja Nadzwyczajna do rozpatrzenia projektów ustaw o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego, o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o ubezpieczeniu społecznym duchownych

Dane o śmierci Zm. 29.05.1999 r. w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim.

Wykształcenie wyższe Szkoła Handlowa (Kraków), Centralna Szkoła Dziennikarska przy KC PZPR (1949), Wyższa Szkoła Nauk Społecznych (1964).

Zawód dziennikarz Przewodniczący Radiokomitetu (sierpień-wrzesień 1980), rzecznik prasowy rządu (1980-1981), dyrektor Państwowego Przedsiębiorstwa Wydawniczego "Rzeczpospolita".

Odznaczenia Order Sztandaru Pracy I klasy (1976), Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP (1989), Złoty Krzyż ZHP, Medal Rodła, Nagroda Dziennikarska Miasta Szczecina (1946), Nagroda SDP im. B. Prusa (1984).

Po ukończeniu Szkoły Handlowej w Krakowie w 1945 został zmobilizowany i skierowany do Szczecina do pracy w Dyrekcji PKP jako kreślarz. Nastepnie pracował jako reporter, kierownik działu w gazetach "Szczeciński Głos Ludu", "Głos Szczeciński"( 1947-1952). W okresie 1952-1955 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego "Kuriera Szczecińskiego", w l. 1955-1957 zastępcy redaktora naczelnego "Głosu Szczecińskiego" , a następnie redaktora naczelnego (luty1957–wrzesień 1966). W l. 1966-1972 był zastępcą redaktora naczelnego, a w l. 1972-1980 redaktorem naczelnym "Trybuny Ludu". Od sierpnia do września 1980 był przewodniczącym Komitetu ds. Radia i Telewizji, od września 1980 do sierpnia 1981 pełnił funkcję rzecznika prasowego rządu. 17 sierpnia 1981 powierzono mu zorganizowanie redakcji organu prasowego rządu "Rzeczpospolita", której pierwszy numer ukazał się 14 stycznia 1982. "Rzeczpospolitą" kierował do listopada 1986. Był kierownikiem Wydziału Propagandy KC PZPR w okresie lipiec 1986–grudzień 1987, redaktorem naczelnym "Nowych Dróg" (styczeń 1988–styczeń 1990). W 1990 przeszedł na emeryturę. Był przewodniczącym Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1976-1980), członkiem Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W czasie okupacji należał do AK. Był komendantem hufca ZHP w Szczecinie (1945-1948). Od 1947 należał do PPR, od 1948 do PZPR. W l. 1976-1981 był członkiem KC PZPR.

Józef Barecki (1926-1999) – dziennikarz, publicysta, redaktor naczelny „Głosu Szczecińskiego”, działacz polityczny, poseł na Sejm

Józef Barecki (właśc. Józef Baran) urodził się 22 listopada 1926 roku w Krakowie. Był synem Otylii i Józefa Baranów. W czasie okupacji należał do AK (1943-1944). W 1945 roku ukończył Szkołę Handlową w Krakowie.

Z nakazem pracy został skierowany do Szczecina, gdzie podjął pracę kreślarza w Dyrekcji PKP. Był jednym z organizatorów Związku Harcerstwa Polskiego w Szczecinie. W latach 1945-1948 był komendantem szczecińskiego hufca ZHP. W połowie lat czterdziestych podjął studia w Centralnej Szkole Dziennikarskiej przy KC PZPR (do 1949). Naukę kontynuował w Wyższej Szkole Nauk Społecznych w Warszawie. Studia ukończył w 1964 roku.

W latach 1947-1952 pracował początkowo jako reporter, a później jako kierownik działu w redakcjach „Szczecińskiego Głosu Ludu” i „Głosu Szczecińskiego”. Od 1952 do 1955 roku był zastępcą redaktora naczelnego „Kuriera Szczecińskiego”. W latach 1955-1966 ponownie w „Głosie Szczecińskim”, gdzie pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego (1955-1957) i redaktora naczelnego dziennika (luty 1957 – wrzesień 1966). Aktywnie działał w Świetlicy Artystycznej (późniejszy Klub „13 Muz”) przy al. Wojska Polskiego. Był współorganizatorem i jurorem Festiwali Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1962-1964).

W 1966 roku wyjechał do Warszawy. Zmienił wówczas nazwisko na Barecki. Został dziennikarzem „Trybuny Ludu”. W latach 1966-1972 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego. W 1972 objął stanowisko redaktora naczelnego tej gazety. Był inicjatorem Święta „Trybuny Ludu” (1972). Dziennikiem tym kierował do 1980 roku. W tym samym roku na krótko został przewodniczącym Komitetu ds. Radia i Telewizji (od 24 sierpnia do września). Od września 1980 do sierpnia 1981 roku pełnił funkcję rzecznika prasowego rządu.

Współuczestniczył w zakładaniu Państwowego Przedsiębiorstwa Wydawniczego „Rzeczpospolita” (17 sierpnia 1981) i dziennika o tym samym tytule - pierwszy numer gazety ukazał się 14 stycznia 1982. Redakcją gazety kierował od stycznia 1982 do listopada 1986 roku. Od stycznia 1988 do stycznia 1990 był redaktorem naczelnym „Nowych Dróg”. W 1990 roku przeszedł na emeryturę.

Był działaczem politycznym. W 1947 roku wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. od 1948 roku należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1976-1981 był członkiem KC PZPR. Od lipca 1986 do grudnia 1987 roku był kierownikiem Wydziału Propagandy KC PZPR. Był posłem na Sejm PRL kilku kadencji (VII-IX) oraz przewodniczącym komisji sejmowych - Komisji do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw (1982-1985), Komisji Administracji, Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości (1985-1989) oraz Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy „Prawo o stowarzyszeniach” i projektów ustaw dotyczących związków zawodowych (1989).

W latach 1976-1980 był przewodniczącym Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Należał do Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.

Zmarł 29 maja 1999 roku w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim (kw. 5 E I 15).

Sylwetkę dziennikarza przybliża Piotr Zieliński w Okruchach pamięci. Szczecińskim alfabecie wspomnień (Wydawnictwo GERMA, Szczecin 1999)